Ogród wertykalny to inaczej zwany pionowy ogród lub zielona ściana. Z tych synonimów możemy domyślić się, jakie są specyficzne cechy takiego ogrodu. Skąd pomysł?
Pod koniec lat 70. ubiegłego wieku, wizjoner i słynny dziś architekt Patrick Blanc zaczął tworzyć pierwsze ogrody wertykalne. Natomiast 10 lat później Friedensreich Hundertwasser ogłosił we Wiedniu manifest, dotyczący nowatorskiego kreowania architektury budynku w połączeniu z roślinnością – miał na myśli zielone ściany i zielone dachy.
W Polsce najbardziej znanym przykładem integracji roślinności z architekturą budynku jest ogród na dachu Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego. Ogród został oddany do użytku w roku 2002, założono go według projektu Ireny Bajerskiej.
Wraz z uczniami klasy 4HTP i 5BTH podjęliśmy wyzwanie i wykonaliśmy wspaniały projekt, który ozdabia ścianę pracowni szkolnej. Ogród wertykalny jest niezwykle efektowny i doskonale wpisuje się w aranżację pracowni architektury krajobrazu.
Bujna roślinność zielonej ściany oczyszcza i nawilża powietrze, pochłania kurz i tłumi hałas, tworząc jednocześnie idealne warunki do pracy na zajęciach i środowisko sprzyjające nabywaniu nowej wiedzy i umiejętności. Co więcej, patrzenie na zieloną ścianę odpręża wzrok i przynosi ulgę zmęczonym pracą przed monitorem oczom.
Projekt edukacyjny i jego realizacja są efektem działań zainspirowanych Certyfikatem W-M Kuratora Oświaty „Szkoła przyjazna środowisku”.
Opiekun Arkadiusz Wanat
