„Potop” Henryka Sienkiewicza powrócił do kanonu lektur obowiązkowych… no i się zaczęło. Sprawa oczywista, że każdy Polak książkę tę znać powinien jako arcydzieło literackie, które w trudnym historycznym dla na czasie miało budzić ducha narodu.
Ale żeby przekonać do przeczytania tej obszernej lektury współczesnego nastolatka… zadanie bardzo trudne. Wątki historyczne, archaiczny język zniechęcają ucznia, a przecież „Potop” to opowieść również o wielkiej miłości, wielkiej przyjaźni i wielkiej przemianie człowieka.
Na początku omawiania lektury wydawało się, że będzie to „kapitulacja pod Ujściem” bez nadziei na „jasnogórską wiktorię”, bo klasy III FTL i PT okopały się i ukryły w twierdzy nie do zdobycia. Można wówczas sięgnąć po metodę projektu, w którą każdy uczeń musi jakoś się zaangażować. Jeśli uczeń zrobi coś sam, więcej zapamięta, a co najważniejsze zrozumie. Projekt na podstawie „Potopu” wpisuje się również w przedsięwzięcie „Szkoła Wierna Dziedzictwu”. Idea tego dzieła to przede wszystkim budowanie poczucia tożsamości narodowej.
Aby bliżej zapoznać się z naszym projektem i rezultatami pracy uczniów, zapraszam do obejrzenia prezentacji.