Młodzież klas maturalnych IV TW i IV TŻiUG postanowiła zaspokoić pragnienie obcowania z kulturą. Jest coś takiego! 6 marca 2019 r. obejrzeli spektakl „Zbrodnia i kara” w reżyserii Janusza Kijowskiego w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Po pierwsze, bo niedługo matura. Po drugie, dzieło sztuki zawiera uniwersalne treści i nigdy nie jesteśmy wobec niego obojętni. Zawsze coś w nas pozostawia, coś porusza. Szczególnie, gdy to tekst Fiodora Dostojewskiego i oglądamy jego interpretację na żywo.
Zło w człowieku, jego upadki, jego samotność i w końcu jego odrodzenie dzięki miłości- to przesłanie adaptacji. Absolutnie ponadczasowe. Na pewno zaskoczył nas sam sposób zaadaptowania powieści. Czyż można wyobrazić sobie brak na scenie bezlitosnej lichwiarki i upadłej i zarazem świętej Soni? W zamyśle twórców Sonią miała być każda kobieta, dziewczyna na widowni i aktor odtwarzający Rodiona mówił do każdej z nas. A mówił przejmująco! Zdecydowanie najlepsza kreacja, według mnie, to śledczy Porfiry, w którego wcielił się Maciej Mydlak. Świetnie odegrana została scena przesłuchania Raskolnikowa ukazująca potęgę wyniszczającej manipulacji, jakiej człowiek może dokonać wobec drugiego człowieka. Ciekawa również była scenografia- jednocześnie bar, miejska ulica, pokój Raskolnikowa, komisariat. Widz miał się skupić na bohaterach, ich emocjach i wzajemnych relacjach.
Marzena Cogiel
Mogliśmy zaczerpnąć odrobinę kultury i oderwać się trochę od przygotowań do matury. Z początku przedstawienie nie wywarło na mnie dużego wrażenia, jednakże z biegiem czasu aktorzy przyciągali naszą ciekawość, zainteresowanie. Aktorzy świetnie wcielili się w role głównych bohaterów. Sztuka pozwoliła nam lepiej zrozumieć lekturę, przede wszystkim poprzez realistyczne zobrazowanie scen. Wyjazd do teatru był doskonałą lekcją języka polskiego.
Magdalena Wons
Aktorzy w męskiej obsadzie świetnie przedstawili głównych bohaterów i wydarzenia. Sztuka pomogła nam w lepszym zrozumieniu lektury. Sposób odgrywania ról przez bohaterów zaangażował i skłonił publiczność do refleksji. Byliśmy pod ogromnym wrażeniem całego spektaklu.
Tomasz Barcikowski
