Andrzejki to wieczór wróżb tradycyjnie obchodzony z 29 na 30 listopada w Wigilię Świętego Andrzeja. Dziewczęta usiłowały w tym dniu dowiedzieć się o swym przyszłym losie.
Wróżby andrzejkowe były rozpowszechnione w całej chrześcijańskiej Europie – Św. Andrzej uznany jest za opiekuna panien na wydaniu, pomagał pannom w odgadywaniu imienia, pochodzenia, stanu majątkowego konkurenta oraz terminu ślubu, ale bywał również uznawany za najlepszego powiernika i orędownika dziewczęcych pragnień, westchnień oraz wszelkich starań o odwzajemnioną miłość i zamążpójście.
Święty Andrzej miał pomóc dziewczętom w odkrywaniu przyszłości, chłopcy gromadzili się na podobne wróżby w wigilię św. Katarzyny, czyli 4 listopada. Katarzynki okazały się jednak mniej atrakcyjne od dziewczęcych andrzejek i z czasem uległy zapomnieniu. Obecnie andrzejki są wesołym spotkaniem towarzyskim dostarczającym wielu przeżyć i emocji.
30 listopada w internacie młodzież wraz z opiekunem przygotowała tradycyjne wróżby z wykorzystaniem pięciu talerzy, wróżbę z butelką, zabawę ruchową przy muzyce, przekłuwanie serc z wypisanymi imionami, wróżbę ze szpilkami rozsypanymi i tworzącymi imię przyszłego wybranka. Jednak największą frajdą okazało się karaoke, przy którym młodzież oraz wychowawcy bawili się na dobre. Następnie wychowankowie udali się na słodki poczęstunek.
Dziękuję maturzystce Karolinie Czeczko i Pawłowi Siegel, którzy prowadzili andrzejki oraz Gabrysiowi Mrozowi, Monice Wasylinko, Gabrysi Pissarek i Damianowi Kulbackiemu za przygotowanie oraz aktywny udział w wieczorze andrzejkowym.
Barbara Mazurowska